Wspomniana pozycja to zbiór czterech opowiadań: "Wycieczka-ucieczka", "Papuga pana profesora", "Portret dziewczyny na zielonym tle" oraz "Wzór dla pana kapitana". "Wycieczka-ucieczka" opowiada o rowerowej wyprawie, na którą rodzeństwo wyruszyło wraz z babcią pod nieobecność rodziców. Noclegi w przypadkowych miejscach, pobyt na gospodarstwie, nowopoznany uciekinier z poprawczaka i biegnący z radością za rowerami pies ilustruje cudowne dzieciństwo, kiedy nie było komputerów. W "Papudze pana profesora" poznajemy grupkę dzieciaków, przeganianych z podwórka przez dozorcę. Jednak podczas jego nieuwagi znów udaje im się wybić szybę piłką, a należność reguluje starszy sąsiad. Dzieciaki zaczynają interesować się starszym panem, który okazuje się być profesorem historii. Podczas odwiedzin poznają wiele ciekawych opowieści oraz gadającą papugę profesora. "Portret dziewczyny na zielonym tle" to ilustracja powiedzenia "Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma". Młoda dziewczyna, Agnieszka, pragnie jak najszybciej skończyć szkołę, aby wyrwać się ze wsi i zacząć życie w mieście. Podczas przygotowań do Świąt Wielkanocnych poznaje chłopaka, który przejechał do rodziny i zauroczony jest pięknem wsi. Dzięki niemu Agnieszka zaczyna doceniać rodzinną miejscowość. "Wzór dla pana kapitana" jest najkrótszym z umieszczonych w zbiorze opowiadań. Przedstawia życie małżeństwa z dwojgiem nastoletnich dzieci i panną wynajmującą u nich pokój w powojennej Polsce. Jest to piękna opowieść o tym, że zwykły człowiek może być bohaterem (zwłaszcza w oczach swojej rodziny) i jak niewiele potrzeba do szczęścia. Krótkie opowiadania dla czytelników w każdym wieku. Lekkie i przyjemne, a jednak głębokie i skłaniające do refleksji nad tym, co naprawdę jest w życiu ważne.

W małym miasteczku osiedlił się kupiec, który rozmawiał ze swoim koniem. A jego samowarek, kiedy wrzała w nim woda, wymyślał dziwne opowieści o mieszkańcach miasteczka. Tym dziwniejsze, że zakończenie tych opowieści zdarzało się naprawdę! Co jeszcze dziwnego zdarza się w książce? W domach ludzi, którzy powiedzieli coś złego, skrzypią zawiasy, garncarzowi znikają wzory, które namalował na garnku, a parasol Autrudusa raz rośnie, raz maleje... Same dziwy! O czym jest ta piękna (sami sprawdźcie!) bajka? O tym, że czasem w deszczu może przyjść do nas zmoknięty czarodziej i nie warto się przejmować tym, że zostawi na podłodze mokre plamy.